„Życie nie oczekuje od nas bycia najlepszym, lecz dawania z siebie tego, co najlepsze”
Perfekcjonizm to pułapka życia. I niestety ten głód, który z niej wypływa nigdy nie jest zaspokojony. Ciągle przecież można zrobić, dopracować, wymyśleć jeszcze lepszą wersję, projekt i zadanie.
Tylko czy dążenie do perfekcji pozwala na szczęśliwe życie, radość z tego kim jestem i co dzieje się tu i teraz? Koszty perfekcjonizmu to często: poczucie winy, obniżające się poczucie własnej wartości, utrata z pola widzenia szerszego obrazu własnego życia, frustracja, stres, brak satysfakcjonujących relacji z innymi.
Co sprawia, że niektórzy kierują siew swoim życiu zasadą perfekcjonizmu? Przyczyny mogą być różne:
- wartości – jakimi osoba się kieruje (np. akceptacja – będę akceptowany tylko wtedy jeśli będę idealnie wykonywać swoje obowiązki)
- przekonania – to w co wierzy osoba – szczególnie gdy w swoim życiu zrobiła wiele miejsca dla: muszę, powinienem, spróbuje, mógłbym (np. powinienem/ powinnam zawsze dostarczać idealnie przygotowane prezentacje mojemu przełożonemu, mógłbym to zadanie zrobić na jeszcze wyższym poziomie – bo wtedy tylko mój szef będzie ze mnie zadowolony)
- środowisko z którego pochodzimy (rodzina, szkoła, rówieśnicy, miejsce pracy, kultura)
- wpojone zasady i normy (np. zawsze trzeba idealnie wykonywać swoją pracę)
Jak zmienić jakość swojego życia, przestać być perfekcyjnym i zacząć dawać z siebie to, co najlepsze? Może temu posłużyć literatura rozwojowa – to dla tych, którzy mają wysoką świadomość siebie, rozwiniętą umiejętność analizy, samodzielnego wyciągania wniosków, określania celów i wdrażania zmian. Dla osób, które potrzebują drugiej osoby by odkrywać siebie, rozumieć i rozwijać – polecamy wsparcie psychologiczne, terapeutyczne, coachingowe lub też pomoc przyjaciół.
Nie obawiaj się perfekcji; i tak nigdy do niej nie dojdziesz.
Salvador Dali
